Cassini araştırma ekibi yetkililerinden Bill Kurth, gezegendeki şimşek oluşumunun aralıklı ve düzensiz olarak meydana geldiğini belirtti. Daha önceki araştırmalar şimşeklerin son derece düzenli ve periyodik oluştuğunu gösteriyordu. 1980’lerde gezegeni araştıran Voyager’dan gelen bulgulardan, şimşek oluşum düzeni Satürn’ün ekvatorundaki bulutlara ilişkilendirilmişti. Bu teze göre, Satürn’ün kendi ekseninde dönüş hızından daha yüksek bir hızla esen rüzgarlar, bulutları kümeleyerek şimşek oluşumunu tetikliyorlardı.

Cassini’den gelen yeni bulgulara göre ise, şimşeklerin oluşumu ve fırtınalar sanıldığından çok daha yüksek bölgelerde meydana geliyor. Bu yükseklikte rüzgarlar, önceki tezin temel aldığı gibi hızlı esmiyorlar.
      
GÜNEŞ IŞINLARI FARKLI DÜŞÜYOR
       Bilim adamları, iki araçtan gelen ölçümlerdeki farkı, Satürn’ün halkasının gezegene düşen gölgesindeki değişikliğe bağlıyor. Yarımküreler arasındaki ısı farkı, fırtına oluşumunu tetikliyor. İlk ölçümler yapıldığında Güneş, halka ile aynı çizgi üzerinde olduğundan, halkanın gölgesi gezegene ekvator boyunca dar bir şerit olarak yansıyordu. Şimdi ise Güneş, gezegenin güney yarımküresinden ışıyor ve halkanın gölgesi kuzey yarımkürede geniş bir alana yansıyor.
       Voyager’ın gözlemlerini gerçekleştirdiği zaman var olan ısı farkı, Güneş ışınlarının şimdiki geliş açısıyla kapandı. Bu durumda ısı farkına bağlı fırtına oluşumunun yapısı da değişmiş oldu.

RADYASYON KUŞAĞI
       Cassini’nin yaptığı gözlemlerde halkada yeni bir radyasyon kuşağı bulundu. Bulgular, radyasyon kuşaklarının gezegene doğru uzadığını gösteriyor. Radyasyon kuşakları, iyonlarla elektronların gezegenin manyetik çekimiyle kümelenmesinden oluşan simetrik, simit biçiminde alanlar. Radyasyon kuşaklarının bir gezegenin ve yörüngesindeki uyduların atmosferik yapısında değişimlere yol açtığı düşünülüyor.
Kaynak:Ntvmsnbc 7 Ağustos 2004