Onlar da çocuk ama Afrika’ya su, hasta ve evsizlere umut, yoksullara teknoloji getiriyorlar. Ünlü düşünür Khalil Gibran’ın bir sözü vardır: ‘Çocuk adamın babasıdır’ der. Tanıyacağınız çocuklara da, buluşlarına da hayran olacaksınız.

Alex Scott (18 Ocak 1996- 1 Ağustos 2004)

Limonata Fonu ile hasta çocuklara yardım ediyordu

Alex Scott ilk limonata tezgahının başına oturduğunda daha dört yaşındaydı ve o küçücük bedeni tam yedi ameliyat geçirmişti. Kansere karşı mücadele ederken, kendisi gibi bu hastalığın pençesine düşmüş çocuklar için yardım toplamak istedi. Kaldırım kenarında limonata tezgahı açıp, kazandığı parayı kanserli çocuklara göndermeye başladı.

Küçük kız, kansere yenik düştüğünde, ‘Alex’in Limonata Tezgahı’ fonuna tam 900 bin dolar ödenmişti. Yaptıkları, yerel basında ve TV’de haber olunca, başka mahallelerde de çocuklar onun gibi limonata satmaya başlamışlardı. Alex artık yaşamıyor ama ‘Alex’in limonata Tezgahı’ pek çok kentte faaliyette.

Ryan Hreljac (13 yaşında, ideali su mühendisi olmak)

Afrikalı 5000 kişi için su kuyuları açıyor

Uganda-Angolo’da 5 bin kişinin kahramanı Ryan Hreljac’tı ve olayların yaşandığı 2000 yılında henüz dokuzundaydı. Öğretmeninin verdiği ödev için Afrikalıların yaşamını inceliyordu. Bir kova temiz su bulabilmek için beş mil yol yürümek zorunda kalan Afrikalılar için amansız bir mücadeleye girdi.

Hreljac, altı yıl içinde, yedi Afrika ülkesinde kuyuların açılması için 750 bin dolar topladı. Hálá da topluyor. Afrika’da ondan gelen bağışlarla açılan kuyulara Ryan’ın Kuyusu adı veriliyor. Babası öldürülen Ugandalı öksüz göçmen Jimmy’i de yanına alan Ryan, büyüyünce su mühendisi olacak.

Jacob Komar (12 yaşında, 200 bozuk bilgisayar onardı)

Bilgisayarı olmayanlara bilgisayar tamir ediyor

Evinizde eski, bozuk bir bilgisayar varsa, Jacob Komar onu onarıp kullanılır hale getiriyor ve sonra da yoksul çocuklara armağan ediyor. Jacob iki yaşında bilgisayar tuşlarını kullanmayı, altı yaşında ise bir bilgisayarı parçalara ayırıp yeniden kurmayı öğrenmiş. Dokuz yaşında yoksullara bilgisayar yardımını başlatmış.

Connecticut’ta evinin yakınındaki yoksul semtlerde yaşayan çocuklar, bu küçük dahinin sayesinde bilgisayarla tanışıyorlar. Jacob bugüne kadar 200 bilgisayarı onarmış ve yoksul ailelere dağıtmış. Artık yardımcıları da var. Dağıtımı ise kent ve mahalle yöneticilerinin verdiği yoksul aile listesine göre yapıyor.

Sasha Bowers (15 yaşında, 175 çocuğa gündüz kampı açtı)

Kendi sığınaktan kurtuldu geride kalanları unutmadı

Sığınma barakalarında yaşayan bir çocuk olmanın anlamını ancak o koşullarda yaşam mücadelesi veren çocuklar bilir. Sasha Bowers, beş yaşından beri, ailesiyle o barakalarda hayatta kalma savaşı vermeye alışmıştı. İki yıl önce Sasha’nın annesi Linda iyi bir işe girince, sığınma barakalarından kurtulabildiler.

Sasha Bowers bugün 15 yaşında, on yıl önce yaşadıklarını hiç unutmamış. Bir fırsatını bulunca da yoksul çocuklar için bir gündüz kampı açmayı başarmış. Tam 175 çocuk, bu kampta, herhangi bir tehlikeyle karşılaşmadan çeşitli spor faaliyetleriyle günlerini geçiriyorlar. Tabii Sasha da bazı yardım kuruluşlarından destek almış.

Ben Durskin (12 yaşında, hayallerini videoya yükledi)

Kemoterapiden sıkıldı video oyunu hazırladı

Bu küçük delikanlı yaşına bakmadan, hayatı yaşanır hale getirmek için kolları sıvamış, kanserli çocuklar için bir video oyunu icat etmiş. Küçük mucit, ‘Bu oyunu oynamak için kanser hastası olmak şart değil. Benim sağlıklı arkadaşlarım da bu oyunu severek oynuyorlar’ diyor.

Ben Durskin de bir kanser hastası. Kemoterapi seanslarından sonra çektği acılara katlanabilmek için kendini oyalamak istemiş. Ve de kendisi gibi kansere yakalanmış çocuklara kanserle savaşmaları için bir video oyunu hazırlamış. Oyunda Ben’e benzeyen bir çocuk, kaykayla geziyor ve kanser hücrelerini dağıtıp hastalığı yenmesini sağlayacak kalkanlara ulaşmak istiyor. Hazırlığı altı ay süren bu oyunda, kanserli çocuk her zaman kanser hücrelerini yeniyor. Kısacası oyunda kaybetme olasılığı yok.

Ben’in annesi ve babasının yardımlarıyla tamamladığı bu oyunun internette ücretsiz ulaşılan bir de sitesi var. Dünyanın dört bir yanında, binlerce kanserli çocuk bu oyun sayesinde mücadele gücü kazandı. Sponsorlardan gelen maddi destek ve bu projeye gönül veren kişiler, kanserli çocuklar için belki kemoterapiden daha yararlı bir tedavi sağlamış oluyorlar. 
Kaynak:Hürriyet 1 Eylül 2004