Birden aklıma geldi. Aslına bakarsanız uzun zamandır hep aklımdaydı. Aradan uzun zaman geçti. Artık eskisi gibi kızmıyorum ona. Nedense hiç bir kin kalmadı içimde. Hatta özlemden olsa gerek tartlı bir tebessümle hatırlıyorum eski günlerimizi. Yatağımın üzerine oturup saatlerce güldüğümüz o günler.......

Annemin yaptığı çikolatalı kekten yerken gülmekten neredeyse boğulmalarımız sanki dünmüş gibi.

Sahi ne olmuştu ki.......Neden küsmüştük ki biz. Acaba şimdi O ne yapıyor?

Acaba O da benim gibi hatırlıyor mu? Beni özlüyor mu?

Ne kötü bu dargınlık ya. Ne oldu yani şimdi darıldık da. Ne oldu???  Ne geçti elimize? Halloldu mu sorunumuz? Hallettik mi ?
Tek hatırladığım birbirimize nefretle hakaret edip bağırdığımız. Ama şimdi konuyu hatırlamıyorum iyi mi? Keşke o sözleri söylerken biraz daha düşünerek hareket etseydim. Aslında çocuklar böyle oluyor işte; biraz fazla sinirli, ağzından çıkanı duymayacak kadar hırçın, karşısındakini küstürecek darıltacak kadar da bencil. Ama şimdi anlıyorum ki bu kızgınlık aslında kısa sürede de geçiyor. Rahmetli anneannem ben daha da küçükken herhangi birine kızdığımda derdi ki; “Yavrum çocukların siniri saman alevi gibidir, hemen söner geçer. Çocuklar kin tutmayı bilmezler. İşte çocuğu da çocuk yapan bu temiz duygularıdır.”

Ne kadar haklıymış. Pişmanım evet. Ne yapacağımı da bilmiyorum. O kadar kötü sözden sonra pek cesaretim yok ama eğer bir de barışırsak paylaşacağımız zamanı düşünüyorum, geçireceğimiz uzun seneleri bile. Özür dilemek ve barışmak için harika bir sebep bu. Kesinlikle denemem gerek. Dost olduğum insanları seçmem çok zaman alıyor. Onları sevmeyi öğrenmek ise ayrı bir
zaman. Paylaşmak çok özel. Yani eğer değer veriyorsam kırmayı öğrenmeliyim.

Ne gariptir ki özlemler kimi zaman doğruyu görmemizi sağlıyor. Daha farklı gözle olaylara bakmamıza neden oluyorlar. Özlemleri seviyorum. Hem de çokkkk. Çünkü tekrar  kavuşması çok güzel. Kavgaları da seviyorum onları da çok seviyorum bunu şimdi anladım. Çünkü barışmaları çok güzel oluyor. Hasret kalmayı seviyorum çünkü değeri anlaşılıyor, sevginin kıymeti biliniyor.

Sevgiyle kalın. Barışık yaşayın…………….  

Haberi Yollayan: Sevgi (1989)
İ li: İstanbul