Bir Carlos Sorin filmi olan yapım, en son olarak ‘Arjantin Hikayeleri’yle sinemalarımıza konuk olan ünlü Latin Amerikalı yönetmenin 2004 yılı filmi.

Film; İspanya, Macaristan, Litvanya, Meksika, Brezilya, İngiltere, Polonya, Belçika en son 4 Ağustos’ta Almanya’da gösterime girdi.

Arjantin Sinema Yazarları tarafından geçtiğimiz haftalarda En İyi Yönetmen, En İyi Film, En İyi Görüntü Yönetmeni dahil 7 dalda adaylığı açıklandı.

Sinemacılığının yanı sıra Carlos Sorin, köpeklere duyduğu büyük sevgiyle de tanınır; bu sevgi bu filmin çekimlerinin ortasına kadar devam etmiş.

FİLMİN ÖYKÜSÜ
- İçgüdüler; kader ve dostluk hakkında bir öykü -
Juan Villegas (yaş 52) hayatının son yirmi yılında Patagonya’daki ıssız bir yolda bulunan bir benzin istasyonunda çalışmıştır. Benzin istasyonu el değiştirmiştir ve yeni sahipleri orayı modernleştirmeye niyetlidir. Diğer çalışanlarla birlikte Juan da işten çıkarılır. Bir yandan başka bir iş ararken bir yandan da eski bir hobisi sayesinde geçinmeye çalışmaktadır: Sapı işlemeli bıçaklar yapmaktadır. Ama işler iyi gitmemektedir. Ne iş bulabilmiş, ne de tek bir bıçak satabilmiştir.

İşsizliğin zorluklarını en trajik haliyle yaşamaktadır. Yaşı geçkin ve vasıfsız olduğu için dünyanın onu gözden çıkardığını düşünmeye başlamıştır.

Şans eseri, bir çiftlikte eski bir araba üzerinde ufak bir tamirat yapar. Çiftlik sahibi yaşlı hanım vefat eden eşine ait olan bu arabayı satmak zorundadır, çünkü kendisi de paraya muhtaçtır. Juan işini bitirince çiftlik sahibi ona olan borcu karşılığında bir köpek vermeyi teklif eder. Ama bu köpek herhangi bir köpek değildir, eşinin bir köpek üretme çiftliği kurma düşüncesiyle satın aldığı müthiş bir Dogo Argentino’dur...
Kaynak:Ntvmsnbc 19 Ağustos 2005