J.K Rowling’in yarattığı Harry Potter, biraz daha "uzun dilli" ve çok bilmiş bir çocuk olsaydı olaylar nasıl gelişirdi? İşte bu soruun cevabını Michael Gerber, Barrl Trotter ve Utunmaz Parodi adlı kitabında veriyor. "Bir Harry Potter parodisi" olarak tanıtılan kitap Artemis Yayınları tarafından okura sunuluyor.

Michael Gerber, Amerika’nın en eski üniversite karikatür dergisi The Yale Record günlerinden bu yana espriler yazıyor. Barry Trotter mizah yazarının ilk kitabı. Gerber,  kaleme aldığı Barry Trotter ve Utanmaz Parodi’de meşhur Hogwarts öğrencisi Harry Potter’la gırgır geçiyor, parodisini yapıyor.

Harry, itaatkar ve şekerpare kişiliğinin aksine 11 yaşında daha dilli bir çocuk olsaydı hikayesi nasıl olurdu? Gerber’ın, ‘akşam yemeğinde masasının üzerinde bir baykuş sürüsü geçse gerçekte neler yaşanırdı’ sorusuna düşündüğü gerçekçi görüntüler her yaştan okuyucuyu eğlendirecek nitelikte.

Bu matrak ve çarpık hikayede yarı dev Yarımakıllı, hayaletsi Neredeyse Beyinsiz Bill ve Alpo Bumblemore’dan da bir emir var. Harry’nin popülerliğine ve tüm bu sihir dünyasının fazla reklamının yapılmasına doğrudan göndermelerle Michael Gerber başarılı bir hiciv yazıyor ve insanı ısıran hazırcevaplığını gözler önüne seriyor.

Üniversitedeyken Gerber, Amerika’nın en eski üniversite mizah dergisi olan The Yale Record’ı yeniden hayata geçirdi. Bu dergide hâlâ aktif olarak görev alıyor ve eski mezun üyelerinin de başkanı.

Gerber 1996 yılından beri tek başına ya da yazar partneri Jonathan Schwarz ile birlikte The New Yorker, The Atlantic Monthly, Esquire, Playboy, Slate.com, The Village Voice’da yazıyor. İkilinin yorumları WNYC’de ve New York’un NPR topluluğunda boy gösteriyor. 

1998’de yazdıkları Doughnut’lardan Konuşurken Gerçekte Neden Bahsederiz adlı kitap The New Yorker’ın son mizah antolojisi Fierce Pajamas’da yer aldı.1990’ların sonlarında ikili Saturday Night Live programının hafta sonu bölümlerine katkıda bulundu.

GERBER KİTABINI ANLATIYOR

Parodi yazmaya nasıl başladınız?
Sekiz dokuz yaşımdan beri bu işi yapıyorum ama ciddi ciddi başladığım zamanlar üniversite yıllarıma denk düşer, yani The Yale Record dergisindeyken. Amerika’da üniversitede mizah dergisi geleneği vardır; bunlar da öğrenciler tarafından yayınlanır ve kampusta dağıtılır.

Kimlerden ya da nelerden etkilenirdiniz?
Ben MAD Magazine ve National Lampoon okuyarak büyüdüm. Monty Python da çok büyüktü ve ona bayılıyordum. Python benim Peter Cook, Dudley Moore, Peter Sellers ve The Gons gibi diğer İngiliz yazarlara geçiş kapım oldu.

Hiç J. K. Rowling sizi aradı mı?
Hayır; eminim yapacak çok daha iyi işleri vardır. Unutmayın ki her iki yılda bir tüm dünya yayıncılık sektörünün kaderi onun zavallı omuzlarına yükleniyor! Umarım Trotter serisini bir iltifat olarak algılar, ki öyle. Dava edilmediğime göre galiba böyle düşünüyor ya da belki de sadece onun çalışma masası da benimki kadar dağınık.

Niçin Harry Potter üzerine bir parodi yazmaya karar verdiniz?
Bir fantastik delisi olan eşim 2000 yılında tatile çıktığımızda birkaç Harry Potter kitabı aldı. Ben de her zamanki gibi ondan çaldım. Kitaba bayıldım. Son derece yetenekli bir kalemden çıktıkları belli oluyordu, içinde gerçek komedi olan eğlencelik kitaplardı. JKR’nin ne kadar zengin ve mantık bakımından tutarlı bir dünya yarattığını ve bu kadar geniş bir okuyucu kitlesine sahip olduğunu görünce birilerinin de bunun parodisini yazmak isteyeceğini düşündüm. Zaten Amerikan medyası şu an devam filmleri, devam kitapları, yeni bölümlerle kendi kendini tüketiyor, yok ‘Sindrella bir zamanlar denizkızıyken’, yok ‘Pamuk Prenses Afrikalı-Amerikalı bir kız olsaydı’ gibi. Böyle bir ortamda bir HP parodisi kaçınılmazdı.

Harry Potter’ı ti’ye almak zor muydu?
Evet. Rowling’in kitapları profesyonel büyücülüğe taş çıkarıyor. Her şeyden önce Potter kitapları eğlenceli. Ve kendini ciddiye alan bir şeyin parodisini yazmak (mesela Tolkien gibi) çok daha kolaydır her zaman. İkincisi, Potter kitaplarının okuyucuları çok çeşitli. Demek istediğim 10 yaşındaki Amerikalı bir çocuk için yazılan parodi, 40 yaşındaki İskoçyalı bir adam için yazılandan çok farklıdır. Benim bulduğum çözümse, aynı anda bir sürü espri katmanı yaratmak ve her okuyucunun gülecek bir şeyler bulabilmesini ummaktı. Daha önce hiç görmediğim bir teknik ama galiba iyi kotardım.

Duyduğumuza göre, ilk Barry Trotter kitabını kendi imkanlarınızla bastırmışsınız. Bu doğru mu?
Bir düzine Amerikalı büyük yayıncı kitabı reddedince kendim bastırdım. Hepsi aynı şeyi söylüyordu: “Evet, bu çok komik ama dava edilmekten korkuyoruz.” Benim Barry’den öyle çok büyük reklam ümidim yoktu, daha önceden de kendi kendime parodiler yayınlayıp bir sürü para kaybetmişliğim var zaten. Ama bu kitapta kendimi neredeyse bir kavganın ortasında gibi hissediyordum: Rowling’in kitapları yetenekli bir kalemden çıkma parodileri hak ediyordu ve bireyler kullanmadıkça fikir özgürlüğü de gerçekten bir işe yaramıyor. Son derece şaşırtıcıdır ki Barry Trotter ve Utanmaz Parodi en baştan iyi başladı. 2001 kasım ayında kendim yayınladıktan sonra 2002 temmuz ayında Simon and Schuster Amerika versiyonunu bastı. Eylül ayında da Orion’un İngiltere versiyonu çıktı. Altı ay boyunca da çok satan listelerin başından inmedi. Ya da belki de ısrarla bir yanlışlık vardı. 

Başka Barry Trotter kitabı olacak mı?
Evet! Üçüncü kitap Barry Trotter ve Ölü At Ocak 2004’te İngiltere’de çıkıyor. En azından bana söylenen bu; Amerika’da yaşadığım için biraz uzak kalıyorum da.
Kaynak: Hürriyet 18 Temmuz 2006