Genleriyle oynayarak istenilen özelliklerde ürün alma, kamuoyuna sunulduğu gibi bir ‘Yeşil Devrim’ mi, yoksa bilimadamlarının oynadığı tehlikeli bir tanrıcılık oyunu mu? Daha iyi bir hasat için patatese tavuk, domatese balık geni koymak açlığa çözüm olabilir mi yoksa Frankeştayn bitkiler mi yaratılıyor?

34 sivil toplum örgütü genetiği değiştirilmiş organizmalara (GDO - genetically modified organisms) karşı savaş açtı. Bu tartışmalar doğal beslenme trendinde de bir patlama yarattı. Ünlü müdavimleri de bulunan dükkan ve lokantalar gittikçe çoğalıyor. Normalin üç katı fiyata satılan ekolojik ürünler kapışılıyor, sektörün 5 yıl içinde kendini 4’e katlaması bekleniyor.

Gen teknolojisindeki gelişmelerin tarıma uygulanmaya başlaması ‘Yeşil Devrim’ olarak adlandırılmış ve açlığa çözüm olarak sunulmuştu. İnsanoğlu, biyoteknolojinin yeni imkanları sayesinde tarımda istenmeyen tüylerden kurtulacak, olmasını istediği gibi ürünler yaratacaktı. Öyle de oldu, bu teknolojinin tarıma uygulandığı 1996 yılından bu yana transgenik ürün sayısı çeşitlendi, bu tohumları kullanan çiftliklerin sayısı ve alanı hızla yayıldı.

Ancak tıbbi birkaç önemsiz bulgunun haricinde kesin bir zararı henüz kanıtlanamayan genetiği değiştirilmiş organizmalara karşı ciddi bir muhalefet de oluşmaya başladı. Evet, henüz bir zararı ortaya çıkmamıştı ama bu çıkmayacağı anlamına gelmezdi. Bu yeni tüketim alışkanlığının asıl sonuçları yıllar sonra ortaya çıkacak, o zaman da geri dönüş imkansızlaşacaktı. Üstelik bu teknolojinin kullanımının doğada geri dönülmez tahribatlar da bırakabileceği söyleniyordu. Muhalifler genetik olarak değiştirilmiş ürünlerin ekonomik olmadığını da iddia ettiler ama bu iddia kapitalist gerçeklerle barışmıyor: Ekonomik olmadığı söylenilen yeni tarım biçimi başta ABD olmak üzere hızla yayılıyor. 1996’da başlayan ilk GDO’lu üretimden sonra bu tür tarım yapılan arazi genişliği 1.7 milyon hektardan 52.6 milyon hektara ulaştı. En büyük GDO üreticileri ABD, Arjantin, Kanada ve Çin. En çok üretilen ürünler soya, mısır, pamuk ve kanola. Ürün sayısının azlığı bahsedilen tehlikenin büyüklüğünü gölgelememeli: Sadece soyadan, kıyması, yağı, sosu, şekeri, eti derken 900 türev ürün elde ediliyor.
Kaynak: Hürriyet 6 Haziran 2004