İzmit’in Körfez İlçesi’nde mutlu insanların bir araya gelerek dernek kurduklarını söylediğimde gazetedeki arkadaşlar hemen itiraz etti: ‘Memlekette insanı mutlu edecek ne kaldı da bu adamlar mutlu olsunlar. Bu dernek olsa olsa Mersin’in Mut İlçesi’nden Körfez’e yerleşenlerin kurduğu bir dernektir!’

Mutlu İnsanlar Derneği gerçekten mutlu, küçük bir grup tarafından kurulan bir dernek miydi, yoksa Ardeşenliler, Bayburtlular gibi Mutlular da bir araya gelerek bir hemşeri derneğinin çatısı altında mı buluşmuşlardı? Gittik, yerinde araştırdık! Depremin açtığı yaraları hálá saramamış, petrokimya tesislerinden sızarak havaya karışan zehri her gün soluyan, yoksulluğun kol gezdiği bir ilçede hálá mutlu kalabilen 40 kişi bu mutluluklarını paylaşmak ve mutsuzlara bulaştırmak için dernek kurmuşlardı.

Bakkal, kasap, manav, eczacı, mobilyacı, elektrikçi, oto galerisi sahibi, ev hanımı, işçi, serbest meslek sahibi. Farklı işlerle uğraşan 40 kişi. İzmit’in en sorunlu ilçelerinden Körfez’de bir araya gelip bir dernek kurmuşlar: MUTLUDER. Yani ‘Körfez Mutlu İnsanlar Yardımlaşma Derneği’.

Tebessümleriyle hüzünlü insanları neşelendirmeye çalışıyorlar. Hem kendilerini hem de ilçede yaşayan diğer insanları mutlu edecek organizasyonlar yapıyorlar. Amaçları yaşam mücadelesi altında ezilen insanları mutlu etmek.

Yoksullukla mücadele ediyor, TÜPRAŞ ve PETKİM’in kirlettiği zehirli havayı soluyor, beş yıl önceki depremin yaralarını sarmaya çalışan ilçede insanlara moral vermeye çalışıyorlar.

Kimsesiz çocukların başını okşayıp, defteri kalemi olmayan öğrencilere kırtasiye yardımı yapıyorlar. Güçleri yetmediğinde ise, gülümseyerek etraflarına moral dağıtmaya çalışıyorlar.
Kaynak:Hürriyet 12 Haziran 2004